三才 發表於 2013-6-2 17:51:37

【漢語大詞典●弭】

本帖最後由 三才 於 2013-6-2 18:01 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●弭</FONT>】</FONT>
<P><BR>①[mǐㄇㄧˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>[『廣韻』綿婢切,上紙,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“辟”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.末端飾以角、骨的弓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·既夕禮』:“有弭飾焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公二十三年』:“若不獲命,其左執鞭弭,右屬櫜鞬,以與君周旋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“弭,弓末無緣者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋器』:“有緣者謂之弓,無緣者謂之弭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭璞注:“今之角弓也。</STRONG><STRONG>『左傳』曰:‘左執鞭弭。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫炎注:“緣謂繳束而漆之,弭謂不以繳束,骨飾兩頭者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『陳書·蕭摩訶傳』:“明徹乃召降人有識胡者,云胡著絳衣,樺皮裝弓,兩端骨弭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.弓末的彎曲處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·采薇』:“四牡翼翼,象弭魚服。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“弭,弓反末也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“弭,弓反末彆者,以象骨爲之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.止息。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十五年』:“自今以往,兵其少弭矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“弭,止也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『代門有車馬客行』:“前悲尙未弭,後感方復起。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『兵部尙書蔡公墓志銘』:“因請固本根以弭外虞,示意向以曉衆志。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸史稿·世祖紀二』:“朕方內自省抑,大小臣工亦宜恪守職事,共弭災患。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏巍『東方』第二部第八章:“要不是彈藥手趕快用土把火弭死,他這身棉衣就甭要了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.忘却。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『潘黃門述哀』詩:“俯仰未能弭,尋念非但一,撫衿悼寂寞,恍然若有失。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.猶安撫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·作雒』:“周公、召公內弭父兄,外撫諸侯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·田敬仲完世家』:“騶忌子曰:‘何獨語音,夫治國家而弭人民皆在其中。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.順從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『救沈志』:“適有摯獸如鴟夷而前,攫持流枿,首用不陷,隅目傍睨其姿弭然,甚如六擾之附人者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弭從”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王莽時有弭彊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『通志·氏族五』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●弭】