【漢語大詞典●孤苦】
本帖最後由 三才 於 2013-6-22 08:10 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●孤苦</FONT>】</FONT><P><BR>孤獨困苦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉李密『陳情表』:“凡在故老,猶蒙矜宥;</STRONG><STRONG>況臣孤苦,特爲尤甚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『請假啟』:“臣實百罹,孤苦風雨,天倫同氣,實惟一妹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明李贄『答劉晉川書』:“爲道日急,雖孤苦亦自甘之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>秦兆陽『老羊工』:“心里有一股說不出來的孤苦味道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁:
[1]