【漢語大詞典●幽門】
<P align=center>【漢語大詞典●幽門】<p><br>1.玄妙之門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指精神寄托之所。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢東方朔『七諫·哀命』:“處玄舍之幽門兮,穴巖石而窟伏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.幽深的門戶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南朝宋顏延之『和謝監靈運』:“去國還故里,幽門樹蓬藜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.胃與十二指腸相通的部分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>中醫爲七沖門之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『難經·四十四難』:“唇爲飛門,齒爲戶門,會厭爲吸門,胃爲賁門,太倉下口爲幽門,大腸小腸會爲闌門,下極爲魄門,故曰七沖門也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>王九思集注引楊玄操曰:“太倉者胃也,胃之下口在齊上三寸既幽隱之處,故曰幽門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]