【漢語大詞典●王臣】
本帖最後由 三才 於 2013-7-27 21:56 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●王臣</FONT>】</FONT><P><BR>1.志匡王室之臣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『易·蹇』:“六二,王臣蹇蹇。</STRONG><STRONG>匪躬之故。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>王弼注:“執心不回,志匡王室者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晉書·熊遠傳』:“卿在朝正色,不茹柔吐剛,忠亮至到。</STRONG><STRONG>可謂王臣也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐韓愈『爭臣論』:“以蹇之六二,在王臣之位,而高不事之心,則冒進之患生,曠官之刺興。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>2.君王的臣民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『詩·小雅·北山』:“溥天之下,莫非王土;</STRONG><STRONG>率土之濱,莫非王臣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜甫『雜感』詩之三:“不過行儉德,盜賊本王臣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋胡宿『正陽門賦』:“秋毫皆出帝力,率土莫非王臣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸黃遵憲『述懷再呈靄人樵野丈』詩:“普天同王臣,咸願修矛戟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁:
[1]